Saturday 28 January 2012

Appeal to U.N.O secretary general Mr. Ban Kay Mon, Mr. Bark Obama president of U.S, members of NATO, International human rights

 Appeal to U.N.O secretary general Mr. Ban Kay Mon, 
Mr. Bark Obama president of U.S, members of NATO, International human rights.

Introduction to my Home land
My homeland is Sindh which is a land of one of the oldest and greatest civilizations in the world known as INDUS CIVILIZATION. The INDUS CIVILIZATION incorporated all ingredients and ideals of the modern civilization such as equality and justice,  love for curiosity and willing to learn, open to change and ready for the progress. The modern civilization’s main component of secularism and anti to religious extremism could be traced back to the era of king Priest of MOEN JO DARO (5000 old civilization discovered in a part of Sindh). Sophism (moderate version of life based on relation of love and humanity) was first practiced by King Priest and it was later spread to central Asian states and European countries after the attack of ARAYNS on state of MOEN JO DARO. The people who fled to those countries carried with them the philosophy of SOPHISM which later accommodated various elements of Islam, and is now know largely known as a component of Islam rather a creation of INDUS CIVILIZATION. Sophism has influenced the way of life of Sindhies for centuries to make them secular in nature, and anti to any violence and religious extremism. That’s a reason, not a single Sindhi has ever been a religious extremist or ever supported such views based on religious extremism.

NATIONAL MOVEMENT FOR INDEPENDENCE OF SINDH

It is very essential to give background information regarding original and genuine status of SINDH to understand its existing conditions. Before invasion of subcontinent by British Empire in 1843, there existed two independent states: Sindh and Hind. British demolished both of these states by ending the rule of Mughal sultanate in Hind, and Talpur rule in Sindh by annexing these two states into a single unit. However, the geographical position of the subcontinent got a surprising rather a shocking change when two states: India (Hind) and Pakistan were created after the British rule ended in 1947. Hind retained in its original position same as prior to British rule, but Sindh lost its independent status and was forced to join the existing state of Pakistan.
SINDH which was an independent state for centuries and a land of one of the greatest and oldest civilizations of the world is now subservient to the federal law of Pakistan. The tragedy of Sindhis started as soon as Pakistan was created and Sindh was merged into Pakistan. The formula for the partition of subcontinent into two states (India and Pakistan) was based on illogical and inhuman notion which considered only religious affiliation and disregarded linguistic, cultural, and national ties. In this way, Sindh and Sindhies were worst hit by the aftermaths of so called independence in 1947. The Non-Muslim Sindhi were forced to leave the land and migrate to India, and Muslims from different parts were invited to fill in the vacuum created by the mass exodus of Non-Muslim Sindhies. In this way, we did not lose only the independent status of a state but lost the majority as Non-Sindhi were brought in just in the name of Islam.
In the second phase, the Pakistan army and establishment was always poised to punish Sindhies since the creation of Pakistan. They suppressed any difference of opinion or voice for acquiring rights. They resorted to various techniques of torture, harassment, and arresting without warrants to suppress any voice that fought for the rights of Sindh and Sindhies. Since the creation of Pakistan, the resources of Sindh are spent on Non-Sindhies despite that Sindh contributes more than 70% of income to the budget of country, but economic and social conditions of our province are worse than the rest of other provinces. Surprisingly, economic conditions of Sindhies before partition in 1947 were better than what are today.
Pakistan army and its special wing ISI which consists majority of Non-Sindhies has always been instrumental in suppressing any movement which fought for the rights of Sindhi people. Saeen GM Syed, who was a supporter of no-violent movement,   is considered as an icon figure of resistance and a first leader of the movement for the rights of Sindh remained in Jail for 32 years only because he raised voice against injustice done to Sindhies.  JEAY SINDH MUTTAHIDA MAHAZ (JSMM) which is inspired from the non-violence vision of Saeen GM Syed fights to safeguard the rights of Sindhies. JSMM seeks to protect the geographical, historical, cultural, economical sanctity of Sindh by freeing it from the possession of Non-Sindhis (Punjabis). The leader of JSMM , Shafi Burfat  is a fugitive for last 23 years from ISI , and has been forced to remain out of touch and contact from the his people. 
 Muzafar Bhutto
I am Saima Bhutto, wife of Muzzafar Bhutto, general secretary of JSMM; Muzzafar is under arrest without any warrant and is not allowed to fight his case in a court.  Muzafar has four brothers.  His elder brother, Mohammad Saleh, is suffering from paralysis after horrible accident.  Muzafar and Sikander are employees in Thermal Power House. Mumtaz is a bank employee.  Shah Nawaz is a student in Sindh University. Having inspired from political vision of Saeen GM Syed based solely on the ideals of secularism and non-violence, Muzzafar began his political career in 1999. To protect the rights of Sindhi peoples, he joined the platform of JSMM as a member. Being an honest and a committed worker, he won the trust of majority of workers and was elected as a general secretary of the party. While he was struggling for the rights on the platform of JSMM, he was being threatened, harassed by the ISI and Pakistan army officials repeatedly. When Muzafar did not bend before the pressure of ISI, they entangled him by registering faked and false cases of blasting railway tracks, and gas pipelines. He was then dubbed as active worker of SINDHU DESH LIBERATION ARMY responsible for bomb blasts. 
To pressurize Muzafar Bhutto, ISI resorted to harassing his family members so that he avoid from participating in the movement for the rights of Sindhi. When Muzafar remained steadfast, they arrested his brother Mumtaz and put them behind the bar without any warrant.  
Ultimately, they got Muzafar terminated from his job as a sub-engineer at Thermal Power House Jamshoro.  After getting him terminated, ISI with the assistance of CID arrested Muzafar in October, 2005 from a flat of his friend in Karachi.  They did not disclose the arrest of Muzafar for 14 months even after petition of kidnapping was registered in a court. For 14 months, ISI kept torturing Muzafar physically and mentally. They brought him before court after they have registered many cases of crimes, dacoits, terrorism, and holding weapons without license against. These cases were faked and false and were registered when he was under the illegal custody of ISI. Instead of hearing his case in an open court, his trial was carried out inside jail.
Having heard the case of Muzzafar for two years while he was under the custody of ISI and police, the court finally acquitted him of any charge labeled against him. Although the court ordered to free Muzzafar, a month further extension of his arrest was granted from the home department. In this way, they defied the order of court and held him in their custody. In order to free Muzafar, the agitation was initiated by the party workers for his freedom. After protests, demonstrations, Muzafar was finally freed but not without inhuman and brutal torture. They broke his backbone, and dropped him outside the jail on a road in a state of unconsciousness. He was admitted in a hospital for treatment of his broken backbone at the hands of ISI.  The treatment of his broken backbone was left unfinished due to economic constraints, and he left the hospital half way.
While he was not quite fit, he intensified his agitation for the rights of Sindhi by visiting different cities and towns, and making influential speech in front   of huge public. As soon as he restarted his movement, ISI again started harassing my family. As a part of this harassment, police arrested Muzzafar’s elder brother Sikander in a case of murder when a bomb blast took place in town of Kotri during strike called jointly by all national parties of Sindh.  ISI took him away, and kept him in their custody until judicial raid was carried out to free Sikander from an illegal custody of ISI.
The tragedy of my family reaches at the climax when a bomb blast was carried out at our government house in Power house colony at Jamshoro by the ISI officials. This blast resulted in death of Mumtaz, another brother of Muzafar.  Instead of arresting the real culprits, the police registered case against Sikander and Muzafar (Muzafar’s brother), and arrested them via raids and held them in torture cells at army different cantonments.  They spent 11 months in jail, and were then freed on bail from a court. This case is deliberately closed so that the truth should not surface itself.

The tragedy of harassment and torture of Muzafar and his family did not end in there but continued. They got Muzafar terminated from the job, and we were forced to quit the house. To avoid further harassment and torture from ISI, we all family members lived life of fugitives until ISI officials were successful in locating us at Sindh University Employs Co-operative Society (SUEHS) at Jamshoro. They raided our house at mid night and took away Sikkander with them. However, his arrest was not declared so that they could hold him in their illegal custody and could torture him comfortably. As a result of mass protests and demonstration plus petition filed in court against the illegal arrest of Sikander, the first Civil judge Kotri made judicial raid of police station and got him freed from the custody of police. I.S.I through Punjabi DPO farakh Bashir and SHO Niaz Panhwar of Jamshoro Police station,  entered a fake and false case of 13D in which sikandar bhutto has prisoner for one and half month and then released with honour. Against such face and false case we filed a petition against above alleged officers in the session court Kotri but court has refused for hearing due to the pressure and case was filed in pending.

After repeated raids of house, and illegal arrests of family, the feeling of insecurity for the whole family heightened to its peak. Female members remained quite worried, children live a life of fear and danger, and male members expected one or other catastrophe from ISI and Police. The education of children was affected badly as we kept moving house due to fear of ISI and police.
It was 24th February 2011, when another catastrophe fell on us while we were travelling from Sukkur to Hyderabad along with my Husband Muzafar and brother in law Shah nawaz.  At toll plaza New Saeedabad, the officials were already informed of our arrival. They fell heavy on us as soon as we stopped to pay toll, and gathered round us in different police vehicles, and official vans. They, in a blinking of eye, attacked us, and dragged away Muzafar and Shah Nawaz like an animal under attack of wolfs. Muzafar and shah nawaz resisted for a while but they were beaten hard by the heard and crowd of ISI officials. I cried very hard but of no avail. They tortured them in front of me by dragging them on the road, through kicks and punches. They left Shah nawaz half dead and threw unconscious Muzafar in a police mobile and took him away.

To free Muzafar from the illegal custody of ISI, I registered a petition in Sindh High court. The case was initially heard in a serious way which rekindled in me a hope of getting Muzafar back, but it lost its momentum slowly and gradually. I now have a fade hope in court for getting Muzafar free. Because, judges are under pressure from ISI officials to not proceed this case on merit. They have started delaying tactics to lose the momentum of case. They have not conducted any hearing for last three weeks despite my repeatedly asking them to spare/assign date for the further hearing of the case. Now, as usual, we are now threatened by the ISI officials to withdraw from the case or be ready for more horrible consequences. Since we have not withdrawn from the case, the ISI officials are resorting to tactics of harassment. They trace our phone calls, and follow us where ever we go. Last time, my car was hit twice by the ISI officials so that I could feel embarrassed and scared and withdraw from the case. We are in a state of fear, and feel endangered from ISI.

The father of Muzafar died due to constant harassment of the family and arrest and torture of his sons by the ISI. Muzafar’s mother is just live dead body waiting to see his son before her death.
I was called to put forth the case of Muzafar before the committee constituted by Supreme Court to free those people who are under the illegal custody of ISI   but their arrest is not declared. Instead of hearing my case, the committee threatened for the horrible consequences if I did not withdraw from the case. I am thus very thankful to UN and its members who have responded to my repeated calls for the justice for my husband through taking notice of injustice being done to my family and husband. T
The sin of Muzafar is to struggle for his nation, and fight for their rights. His crime is that he loves his people, and struggles for giving them justice. Muzzafar is aware of the facts that Pakistan and ISI issued him warnings many times to eschew from the freedom movement of Sindh. He knows if he continues struggling for his people, he will have to face still more dangerous consequences. These threats and torture cells of ISI can’t stop Muzafar from active participation in freedom movement.
In view of the above facts, I am quite concerned for the life of my husband. I fear ISI will kill him as they killed the previous vice chairman of JSMM Mr. Samiullah Kalhoro.  I thus appeal to UN, Amnesty International organization, all human right organizations, USA, NATO and all powerful countries and civilized nations of the world to come forward to protect the basic rights of Sindhies, and save the oldest civilization based on the ideals of secularism and progress from destruction in the hands of ISI. I request you all to take prompt measure to ensure freedom of Muzafar, and all other workers of JSMM Afzal Panhwar (a student of Sindh University), JSMM Webpage secretary Bashir Ahmed Arisar, Sana Bhatti, Murtaza Chnadio, Sayed Mohsin Shah, Ehsan Malano from the illegal custody of ISI who have held all of them in torture cells. My husband and all workers of JSMM should be allowed to appear in court so that they could fight accusations labeled against them and get freedom from cruel clutches of brutal ISI.


Sincerely

Saima Bhutto
Wife of Muzafar Bhutto
General Secretary
JEAY SINDH MUTTAHIDA MAHAZ (JSMM)

Appeal of Saima Bhutto to working group of enforced or involuntary disappearance(UNO), Human rights org, & others


نوٽ: هي اپيل جنيوا ڪانفرنس ۾ پڙهي وئي

Introduction to my Home land 
مان ان سرزمين سان تعلق رکان ٿي، جنهن سرزمين بي رنگ دنيا کي رنگ ڏنا ۽ جيڪا دنيا جي عظيم تهذيبن مان هڪ تهذيب 
(INDUS CIVILIZATION) جي مالڪ ۽ دعويدار آهي، سرزمين سنڌ دنيا جي انهن چند خطن مان هڪ آهي، جنهن وٽ امن، انسان دوستي، سيڪيولرازم، برابري، هڪجهڙائي ۽ ترقي بنيِ نوءِ آدم جو پيغام صدين کان ثقافت ۽ تهذيب جو حصو رهيو آهي.
ترقي يافته دنيا اڄ جنهن سيڪيولرازم ۽ مذهبي بنيادپرستي (EXTREMEISM) جي خلاف جيڪا ڳالهه ڪري ٿي اهو سيڪيولرازم موهن جي دڙي جي ڪنگ پريسٽ جي نظامِ حڪومت جو حصو هيو، جيڪو تصوف اڄ اسلام جي نالي سان ڦهلايو پيو وڃي، اهو خالص سنڌي نظريو آهي، جيڪو موهن جي دڙي تي آرين جي حملي سبب جن سنڌين سينٽرل ايشيا ۽ يورپ طرف ڀاڄ ڪئي اهي تصوف جو نظريو به پاڻ سان کڻي ويا  جيڪو بعد ۾ مسلم رياستن ۾ اسلامآئيزڊ ٿي واپس سنڌ ۽ پوري دنيا ۾ نئين روپ  سان ڦهليو، اهو ئي سبب آهي جو پاڪستان کان وٺِي دنيا اندر ٿيندڙ ڪنهن به دهشتگردي جي واقعي يا مذهبي انتها پسندي ۾ ڪو به سنڌي ملوث نه ڏٺو ويو آهي. سنڌ اڄ به عظيم سيڪيولر نظريي جي خالق آهي.

NATIONAL MOVMENT FOR INDEPENDENCE OF SINDH

1843ع کان اڳ برصغيرانڊيا اندر ٻه آزاد رياستون هند ۽ سنڌ هيون، 1843ع ۾ جڏهن برطانيه ايسٽ انڊيا ڪمپني ذريعي برصغير تي قبضو ڪري هندستان مان مغل سلطنت جو خاتمو آندو ته ساڳي طرح سنڌ مان به ٽآلپر حڪومت کي ختم ڪري برطانيه قبضو ڪري ورتو. 1947ع ۾ جڏهن برطانيه برصغير کي آزاد ڪري ويو ته اسان سنڌين سان ڌوڪو ڪيو ويو، برطانيه جهڙي طرح 1843ع ۾ ٻن ملڪن سنڌ ۽ هند تي قبضو ڪيو هو اهڙي طرح جڏهن هو برصغير خالي ڪري رهيا هئا ته هنن سنڌ ۽ هند آزاد نه ڪيا بلڪ هندستان ۽ مسلمانن جي اڪثريت واري علائقن تي مشتمل نئون ملڪ پاڪستان ٺاهي ويا، پاڪستان ٺهڻ سان دنيا جي وڏي ۾ وڏي لڏپلاڻ ٿي جنهن ۾ اڌ سنڌي قوم سنڌ مان لڏي هندستان هلي وئي.
پاڪستان ٺهڻ سان نوان بارڊر ٺاهيا ويا ۽ انهن کي لڏي ويل سنڌين لاءِ ناممڪن بڻايو ويو، پر پوري دنيا مان اسلام جي نالي تي غنڊا، مذهبي انتهاپسندي، دهشتگردي، پين اسلامآئيزيشن جا دعويدار ماڻهو لکن جي تعداد ۾ پاڪستان اندر وارد ٿيا، پاڪستان ٺهندي ئي اسانجو اقتداراعلي ( سورنٽي) اسان سنڌين کان کسي وئي، فوج صرف پنجابين تي مشتمل هئي ۽ آهي به. سنڌين کي سيڪيولر هجڻ جي ڏوهه ۾ ملڪ دشمن انڊيا ۽ اسرائيل ۽ خبر ناهي ڪهڙن ملڪن جي ايجنٽن جو خطاب مليو. اسانجي پاڪستان دوستي مشڪوق بڻائي وئي، سنڌين جي سيڪيولر سوچ کي ختم ڪرڻ لاءِ روس افغانستان جنگ دوران افغان مهاجر، پنجابي، پاڪستاني پٺاڻ ۽ انڊيا مان لڏي آيل مهاجرن کي سنڌ ۾ آباد ڪري سنڌين کي پنهنجي ڌرتي تي ئي غير محفوظ بڻايو ويو، مذهبي انتهاپسند قومن جا گروهه گهرائي سنڌ ۾ آباد ڪيا ويا. جنهن سبب نه صرف سنڌين جي ڊيموگرافي تبديل ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي وئي بلڪ سنڌ سان لڳندڙ هندستان جي بارڊر تي پٺاڻ پنجابي آباد ڪري، وڏيون ڇاوڻيون ٺاهي انهن جي بارڊر کي به غير محفوظ بڻايو ويو.
سنڌين جي مالي وسيلن، درياهه، قدرتي وسيلن، نوڪري ۽ ٻين حقن تي ڌاڙو هنيو ويو، ڌاري آبادي ۽ مٿي ذڪر ڪيل مسئلن جي خلاف جڏهن به سنڌين ڪا جدوجهد ڪئي ته ان کي طاقت جي ذريعي چيڀاٽيو ويو عدم تشدد جي پيروڪار ۽ پرچارڪ اسان جي رهبر سائين جي ايم سيد کي سنڌ سان عشق، صوفي ۽ سيڪيولر هجڻ جي ڏوهه ۾ 32 سال جيل ۾ رکيو ويو، جنهن کي ايمنسٽي انٽرنيشنل ضمير جو قيدي قرار ڏنو هو.
جيئي سنڌ متحده محاذ (جسمم) سائين جي ايم سيد جي سيڪيولر نظرئي جي پيروڪار ۽ آزادي پسند تنظيم آهي، هي تنظيم سنڌ جي سياسي، ثقافتي، اقتصادي ۽ جاگرافيائي آزادي ۾ يقين رکي ٿي ۽ سرزمينِ سنڌ کي پنجابي، پاڪستاني قبضي کان آزاد ڪرائڻ لاءِ جدوجهد ڪري رهي آهي. جيئي سنڌ متحده محاذ جو چيئرمين شفيع محمد برفت آهي، جيڪو پڻ رياست پاڪستان ۽ ان جي فوج، آءِ ايس آءِ ۽ ٻين رياستي ادارن کان 23 سالن کان پاڻ بچائيندو وتي ٿو ۽ کيس پنهنجي قوم سان سڌي طرح سياسي رابطي رکڻ کان محروم رکيو ويو آهي.
مان صائمه ڀٽو آهيان. آئون انهي جيئي سنڌ متحده محاذ جي مرڪزي جنرل سيڪريٽري مظفر ڀٽو جي گهرواري آهيان جيڪو 24 فيبروري 2011ع کان آءِ ايس آءِ جي تحويل ۾ آهي ۽ لاپته آهي.  مظفر ڀٽو پنهنجي ڀائرن اصغر، محمد صالح، سڪندر، ممتاز، واحد بخش ۽ شاهنواز ڀٽو ۾ چوٿون نمبر ڀاءُ آهي، وڏو ڀاءُ اصغر ڪار ايڪسيڊنٽ سبب پيرالائيز آهي، سڪندر ۽ مظفر ڄامشورو ٿرمل پاور هائوس ۾ ملازم جڏهن ته ممتاز هڪ بينڪ ۾ ڊرائيور ۽ شاهنواز يونيورسٽي آف سنڌ جو شاگرد آهي، مظفر ڀٽو 1999ع کان سياست جو آغاز ڪيو مظفر سائين جي ايم سيد جي سيڪيولر ۽ آزادي پسندي نظريي کان متاثر ٿيو ۽ سنڌي قوم ۽ سنڌ وطن کي پنجاب ۽ پاڪستان کان لاحق خطرن کي ڏسندي جيئي سنڌ متحدا محاذ ۾ شآمل ٿيو. ۽ سرگرم ۽ ايماندار سياسي ڪارڪن هجڻ ڪري جلد ئي جمهوري طريقن سان چونڊجي مرڪزي قيادت جو حصو بڻجي ويو، مظفر ڀٽو جي جيئي سنڌ متحده محاذ جي مرڪزي قيادت تائين پهچڻ رياست پاڪستان ۽ ان جي ڳجهن ادارن آءِ ايس آءِ، ايم آءِ طرفان ڌمڪين ۽ هراسان ڪرڻ جو سلسلو شروع ڪيو ويو، جڏهن منهنجو مڙس (مظفر ڀٽو) رياست جي انهن ڌمڪين تي نه ڊنو ۽ وطن سنڌ جي قومي آزادي لاءِ انقلابي جدوجهد جاري رکي ته رياست مظفر کي جهڪائڻ جا هربا استعمال ڪرڻ شروع ڪري ڏنا. مظفر ڀٽو تي سنڌ ۾ سنڌو ديش لبريشن آرمي نالي آزادي پسند تنظيم طرفان ريلوي پٽڙين، پلن ۽ گيس پائيپ لائينن تي ٿيل بم ڌماڪن جا ڪوڙا ڪيس داخل ڪري سندن سر جي قيمت 500000 رپيا مقرر ڪئي وئي، هڪ طرف ڪيس داخل ڪرڻ جو سلسلو جاري ڪيو ويو ته ٻئي طرف اسان کي به هراسان ڪرڻ جو سلسلو به شروع ڪيو ويو.
اسان جي پوري خاندان کي رياستي ٽارگيٽ جو نشانو بڻايو ويو، مظفر ڀٽو جي ننڍي ڀاءُ ممتاز ڀٽو کي 2004ع ۾ آءِ ايس آءِ ۽ ايم آءِ گرفتار ڪري 6 مهينن تائين تشدد ڪيو ۽ اسان تي پريشر وڌو ويو ته مظفر سياست تان هٿ کڻي وڃي.
2005ع ۾ مظفر ڀٽو جيڪو ٿرمل پاور هائوس ڄامشورو ۾ سب انجنيئر جي نوڪري تي هيو جنهن کي قومپرست سياست ڪرڻ جي ڏوهه ۾ ٽرمينيٽ ڪيو ويو.
5 آڪٽومبر 2005ع تي مظفر ڀٽو کي طارق روڊ ڪراچي مان هڪ دوست جي فليٽ تان آءِ ايس آءِ ۽ ايم آءِ ۽ پوليس سي آءِ ڊي جي مدد سان گرفتار ڪري 14 مهينن تائين گم ڪري مختلف فوجي ڇاوڻين ۾ قيد ڪري مٿس غير انساني تشدد ڪيو ويو، ۽ جڏهن سندس اغوا خلاف عدالت پٽيشن داخل ڪرايو ويو ته آءِ ايس آءِ ۽ ايم آءِ ۽ پوليس مظفر جي گرفتاري کان لاتعلقي ڏيکاريندي رهي ۽ 14 مهينن کان پوءِ مظفر کي 5 ريل پٽڙين، پلن ۽ گيس پائيپ لائينن کي ڌماڪي سان اڏائڻ، بم ٺاهڻ جو مادو رکڻ ۽ غير قانوني هٿيار (13 ڊي) جي 7 ڪيسن ۾ گرفتاري ظاهر ڪئي وئي، گرفتاري ظاهر ڪرڻ کان پوءِ به مظفر سان غير جمهوري طريقو اختيار ڪندي ڪيس کليل عدالتن ۾ هلائڻ بدران جيل ۾ انسائيڊ ٽرائيل ٻڌڻيون ڪرايون ويون.
عدالت ۾ مظفر پاڪستان جي قومي غلامي کان انڪار ڪيو ۽ پنهنجي عدالتي بيان ذريعي سنڌ جي قومي غلامي کان آزادي جي سمورن ڏوهن جو اعتراف ڪيو ٻن سالن جي عدالتي ڪاروائي کان پوءِ عدالت کيس بيگناهه قرار ڏيندي آزادي جو جو حڪم ڏنو. پر پاڪستان سرڪار کيس آزاد ڪرڻ کان انڪار ڪيو ۽ هوم ڊپارٽمينٽ طرفان هڪ مهينو وڌيڪ نظر بند ڪيو ويو. سندس پارٽي جيئي سنڌ متحده محاذ ۽ سنڌي عوام جي سخت احتجاج کان پوءِ 5 جنور 2008ع ۾ رات جو 12 بجي سخت ٽارچر ڪري جيل کان ٻاهر اڇلائي ڦٽو ڪيو، جنهن سبب سندس ڪرنگهي جي هڏي ٽٽي پئي، مظفر کي اسپتال داخل ڪيو ويو، مالي صورتحال بهتر نه هجڻ ڪري سندس علاج نه ٿي سگهيو.
آزاد ٿيندي ئي مظفر ڀٽو تڪليف باوجو سنڌ جا طوفاني دورا ڪيا سندس عوامي استقبال کان خوفزده ٿي پاڪستان رياست وري اسان جي فيملي کي هراسان ڪرڻ جو سلسلو شروع ڪري ڏنو، قومپرست پارٽين طرفان هڙتال جي گڏيل سڏ دوران ڪوٽڙي شهر  ۾ ٿيل بم ڌماڪي ۾ مظفر ڀٽو جي وڏي ڀاءُ سڪندر کي قتل جي ايف آءِ آر ۾ ملوث ڄاڻائي کيس گرفتار ڪري گم ڪيو ويو، جنهن کي 14 ڏينهن بعد عدالتي ڇاپي ذريعي بازياب ڪرايو ويو، ڪو ثبوت نه هجڻ جي ڪري عدالت منهنجي ڏير سڪندر کي آزاد ڪري ڇڏيو.
اهڙي صورتحال رياست لاءِ قابل برداشت نه هئي تنهن ڪري 28 جولائي 2009ع تي اسان جي  پاور هائوس ڪالوني ۾ واقع سرڪاري گهر تي آءِ ايس آءِ رياست پاڪستان بم حملو ڪري ڏنو جنهن ۾ مظفر جو ننڍو ڀاءُ ۽ منهنجو ڏير ممتاز ڀٽو (عمر 32 سال) مارجي ويو. آءِ ايس آءِ ۽ حملي آور اهلڪار اسان کي ڌمڪيو ڏيندا هليا ويا. بم ڌماڪي جي ڏوهه ۾ اسان جو گهر سيل ڪيو ويو، مظفر سميت سندس ٻن ڀائرن سڪندر ۽ شاهنواز ڀٽو کي انهي ڪيس ۾ نامزد ڪيو ويو، مظفر جي ڀاءُ شاهنواز جي ڦوٽو اسٽيٽ جي دڪان کي سيل ڪري تحويل ۾ ورتو وتو جيڪو اڃا تائين اسان کي کولڻ نه ٿو ڏنو وڃي. مختلف جاين تي ڇاپا هڻي سڪندر ۽ شاهنواز کي گرفتا ڪري فوجي ڇاوڻين ۾ ٽارچر ڪيو ويو، سڪندر ۽  شاهنواز ان ڪوڙي ڪيس ۾ 11 مهينا جيل ۾ رهيا آخر ۾ عدالت ضمانت تي آزاد ڪيو جيڪو ڪيس اڃا هلندڙ آهي.
هراسان ڪرڻ جو سلسلو جاري رهيو. خوف سبب اسان جي گهر جو هر فرد پنهنجو پاڻ کي غير محفوظ سمجهڻ لڳو، اسان کان سرڪاري گهر کسيو ويو، مظفر کان نوڪري کسي وئي، خوف سبب اسان گهر تبديل ڪندا رهياسين ۽ اءِ ايس آءِ اسان جو پيڇو ڪندي رهي. نيٺ 29 جولائي 2010ع تي سنڌ يونيورسٽي امپلائيز ڪوآپريٽو سوسائٽي ڄامشورو ۾ رات جي 2 وڳي آءِ ايس آءِ جا اهلڪار ۽ پوليس ڏاڪڻيون رکي گهر ۾اندر داخل ٿيا، مظفر جي غير موجودگي سبب سندس وڏي ڀاءُ سڪندر ڀٽو کي ٻيهر گرفتار ڪري ويا. گهران گرفتار ڪيل سڪندر جي گرفتاري کان انڪار ڪيو ويو، اسانجي فيملي کيس ظاهر ڪرڻ لاءِ عدالت ۾ ڪيس داخل ڪيو ۽ سنڌ جي عوام پنهنجي اڳواڻ مظفر ڀٽو جي ڀاءُ جي آءِ ايس آءِ هٿان گمشدگي خلاف مظاهرا ڪيا. تنهن بعد فرسٽ سول جج  ڪوٽري ڄامشورو پوليس اسٽيشن تي ڇاپو هڻي سڪندر ڀٽو جي گرفتاري ظاهر ڪرائي پر آءِ ايس آءِ معرفت ڄامشورو جو ڊي پي او پنجابي فرخ بشير، ايس ايڇ او نياز پنهور ۽ ٻين 13ڊي جو ڪوڙو ڪيس داخل ڪري جيل موڪليو جنهن ۾ سڪندر ڏيڍ مهينو قيد ڪاٽيو ۽ ان ڪيس مان باعزت بري ٿيو انهي ڪوڙي ڪيس داخل ڪرڻ خلاف اسان آءِ ايس آءِ ۽ ان وقت جي پنجابي ڊي پي او فرخ بشير، ايس ايڇ او نياز پنهور ۽ ٻين خلاف سيش ڪورٽ ڪوٽڙي ۾ پٽيشن داخل ڪرائي پر ڪورٽ به ايجنسين جي پريشر ۾ اچي وئي ۽ ڊي پي او فرخ بشير مٿان ڪيس داخل ڪرڻ کان انڪار ڪندي ڪيس پينڊنگ ڪري ڇڏيو.
هاڻي اسان جي فيملي پاڻ کي غير محفوظ محسوس ڪرڻ لڳي گهر تبديل ڪندا رهياسين، ٻارن جي تعليم تباهه ٿي وئي ٻار ۽ عورتون خوف ۾ رهڻ لڳيون، مظفر ڀٽو به مسلسل روپوش رهڻ لڳو.
24 فيبروري 2011ع تي مان پنهنجي مڙس مظفر ڀٽو ۽ ڏير شاهنواز ڀٽو سان گڏ سکر کان حيدرآباد ڪار ۾ اچي رهيا هئاسين ته نيو سعيدآباد شهر جي ٽول پلازه وٽ اڳ ۾ ئي گھاٽ لڳائي ويٺل آءِ ايس آءِ جي اهلڪارن اسان کي روڪيو. آءِ ايس آءِ وارا اڳ ۾ ئي چيڪنگ ڪري رهيا هئا پر اسان جي گاڏي تي نظر پوندي ئي اهلڪارن پوليس کي الرٽ ڪيو، پوليس موبائيل ۽ ڊبل ڪيبين گاڏيون اچي ويون جن اسان جي گاڏي تي راتاهو هنيو، مظفر ۽ شاهنواز سخت مزاحمت ڪئي جنهن سبب آءِ ايس آءِ جي اهلڪارن ٻنهي تي سخت تشدد ڪيو، انسان  سوز تشدد کان پوءِ شاهنواز کي روڊ تي اڇلايو ويو جڏهن ته مظفر ڀٽو کي پاڻ سان کڻي ويا. مون به گهڻيون ئي دانهون ڪيو پر خوف سبب ڪير به واهر ڪرڻ نه آيو. مظفر تي سخت تشدد ڪيو ويو، کيس روڊ تي گهليو ويو ۽ گهليندي گاڏي جي اندر اڇلايو ويو، اهلڪار ڪنهن فلمي اداڪار وانگر ٽهڪ ڏيندا فرار ٿي ويا.
پنهنجي مڙس جي گمشدگي خلاف مون سنڌ هاءِ ڪورٽ حيدرآباد جي سرڪٽ بينچ ۾ پٽشن داخل ڪئي پهريان ڪجهه مهينا ڪيس ۾ اڳڀرائي ٿي پر آهستي آهستي هاڻي مان اميدون لاهيندي ٿي وڃان. ڇاڪاڻ ته ڪجه عرصي کان  ججن جا رويا تبديل ٿي ويا آهن، جج اسان کي چئي رهيا آهن ته آءِ ايس آءِ جو سخت پريشر آهي تنهن ڪري ڪجهه به نه ٿا ڪري سگهون. عدالت کي پريشرائيز ڪيو ويو آهي جنهن ڪري گذريل 3 هفتن کان تاريخ نه پئي ملي، مونکي ۽ منهنجي گهر وان کي فون ڪري ڌمڪيون ڏنيون پيون وڃن ته پٽيشن تان هٿ کڻو نه ته ٻين گهر ڀاتين جو حشر به مظفر جهڙو ٿيندو،  گهر کان ٻاهر نڪران ٿي ته آءِ ايس آءِ جا اهلڪار پيڇو ڪن ٿا، ۽ مون سميت سمورن فيملي ميمبرن جون فونون ٽريس ڪيون وڃن ٿيون. هڪ ڀيري سرڪاري نمبر پليٽ واري ڪار منهنجي ڪار کي بار بار ٽڪر هڻندي رهي ۽ هراسان ۽ خوفزده ڪندي رهي. جنهن ڪري منهنجا ٻار خوفزده ٿي ويا.
مونکي ۽ منهجي ٻارن کي قتل ڪرڻ جي منصوبه بندي ٿي رهي آهي منهنجي ننڍي ڏير ۽ مظفر ڀٽو جي ڪيس ۾ اکين ڏٺو شاهد شاهنواز ڀٽو جي زندگي کي به سخت خطرو آهي، ايجنسيون سندس پويان آهن جيڪو روپوش رهڻ تي مجبور آهي. مظفر جو والد پنهنجي پٽن جي زندگين کي لاحق خطرن کي ڏسي فوت ٿي ويو، سندس والده مظفر جي غم ۾ زنده لاش بڻيل آهي.
 ڪجهه ٽائيم اڳ سپريم ڪورٽ طرفان گمشده ماڻهن لاءِ قائم ڪيل گڏيل ڪميشن وارن ڪراچي گھرايو هو ان ڪميشن ۾ ويٺل جج ۽ ايجنسين جي اهلڪار انصاف ڏيڻ بجاءِ ڌمڪائي رهيا هئا. ۽ تازو سنڌ هاءِ ڪورٽ طرفان سنڌ مان گم ٿيل ماڻهن جي لاءِ تفصيل طلب ڪيا ويا هئا ان بابت گھرو وزارت سنڌ طرفان جيڪا هاءِ ڪورٽ سنڌ کي رپورٽ ڏني وئي آهي جنهن ۾ منهنجي مڙس مظفر ڀٽو ۽ ٻين قومي ڪارڪنن جو ڪو به ذڪر ناهي حالانڪه مظفر سميت ٻين قومي ڪارڪنن جا هاءِ ڪورٽ حيدرآباد سرڪٽ بينچ ۾ پٽيشن داخل ٿيل آهن. ان لاءِ مان پاڪستان جي عدالتن مان نااميد ٿي وئي آهيان ۽ مان يونائيٽيڊ نيشن، صدر آمريڪا بارڪ اوباما ۽ نيٽو اتحاد، انساني حقن جي عالمي تنظيمن ۽ پوري دنيا جي مهذب ملڪن کي ميڊيا جي ذريعي بار بار اپيلون ڪيون هنيون، انهي کان پوءِ عالمي انساني حقن جي تنظيمن، ايمنسٽي انٽرنشنل، ايشين هيومن رائٽس ڪميشن، يونائيٽيڊ نيشن، آمريڪي ڪانگريس مين ڊين بُرٽن ۽ براڊ شيرمن طرفان منهنجي مڙس مظفر ڀٽو جي گمشدگي ۽ گرفتاري ظاهر ڪرڻ لاءِ پاڪستان جي صدر آصف علي زرداري کي پڻ ليٽر جاري ڪيا، انهن جي مان تمام گھڻي ٿورائتي آهيان جو انهن اسان جو آواز ٻڌو ۽ اسان تي ٿيل ظلم جو نوٽس ورتو آهي. اهو سڀ ڪجهه مٿي ڄاڻايل ظلم ان ڪري ٿي رهيو آهي ته منهنجو مڙس مظفر ڀٽو سنڌي ماڻهن ۽ پنهنجي وطن سنڌو ديش سان محبت ڪري ٿو ۽ سنڌي قوم کي غلامي مان نجات لاءِ جيئي سنڌ متحدا محاذ جي پليٽفار تان جدوجهد ڪري رهيو آهيو. اهڙو ذڪر جڏهن هو پهريون ڀيرو ٽارچر سيل مان آزاد ٿي آيو هو ته ان مون کي ٻڌايو ته ايجنسين، آءِ ايس آءِ ۽ ايم آءِ ڪليئر چيو آهي ته اگر تون اسان پاليسين تي نه هلين ۽ اسان جو حڪم نه مڃو ۽ جسمم جي پليٽفارم تي جدوجهد ڪئي ته توکي ۽ تنهنجي گھر کي تباهه ۽ برباد ڪنداسين. ۽ مون کي خدشو آهي ته جيئن جسمم جي سنيئر وائيس چيئرمين سميع الله ڪلهوڙو کي شهيد ڪيو ويو ائين ئي منهنجي مڙس کي به ٽارچر ڪيمپن ۾ تشدد ڪري ماريو ويندو.
مان هڪ چڪر ٻيهر  اقوام متحده، امينسٽي انٽرنيشنل، انساني حقن جي تنظيمن، آمريڪا، نيٽو اتحاد جي ملڪن ۽ ٻين سمورن مهذب ملڪن کي اپيل ٿي ڪيان ته سنڌ ۾ سنڌين مٿان نافض ڪيل قومي غلامي، خلاف آواز اٿارين ۽ هڪ سيڪيولر ۽ پرامن قوم جي وجود کي بچائڻ لاءِ اڳتي اچن. جسمم خلاف آپريشن ۽ مظفر ڀٽو سميت جيئي سنڌ متحده محاذ جي ٻين اڳواڻن جسمم ويب پيج سيڪريٽري بشير آريسر، افضل پنهور (شاگرد اڳواڻ يونيورسٽي آف سنڌ) ثناءَ ڀٽي، مرتضي چانڊيو، محسن شاهه، احسن ملاڻو، بابر جمالي ۽ ٻين کي آءِ ايس آءِ وٽان بازياب ڪرائي کليل عدالت ۾ ڪيس هلائن ۽ منهنجي مڙس، سندس تنظيم خلاف جاري رياستي آپريشن بند ڪرائڻ ۾ مدد ڪن.


                                                                                سنڌ، پاڪستان  
                                                                                 صائمه ڀٽو
                                                                                           زوجه مظفر ڀٽو           
                                                                               جنرل سيڪريٽري
                                                                               جيئي سنڌ متحده محاذ (جسمم)

Tuesday 24 January 2012

(سائين جي ايم سيد جو آخري خطاب؛(17 جنوري 1995ع سن

(سائين جي ايم سيد جو آخري خطاب؛17 جنوري 1995ع سن)

عزيز ڀائرو ۽ ڀينرو!
آءُ توهان سڀني جو شڪر گذار آهيان جو توهان منهنجي 92 هين سالگراھ تي اچي شريڪـ ٿيا آهيو.مون کي اهو احساس آهي تـ اڄ سنڌ مختلف اندروني ۽ بيروني سازشن جي آماجگاھ بڻيل آهي ۽ هر ڪا ڌر سنڌ جي وسيلن کي ڦٻائڻ ۽ ان جي حالت وڌيڪـ سقيم بنائڻ لاءِ سرگردان آهي.
عزيزو! جڏنهن بـ ڪا قوم،پنهنجي ملڪـ ۽ پنهنجن وسيلن کان لاتعلقي ۽ بي پرواهي اختيار ڪندي آهي تـ ان قوم جي سرزمين،ثقافت،ٻولي،اقتصادي وسيلا ۽ اقتدار اعلٰي سازشن جو شڪار ٿي ويندا آهن ۽ اهو ئي ڪجھ اڄڪلھ سنڌ سان ٿي رهيو آهي.
آءُ عمر عزيز جو تمام وڏو حصو، سنڌي قوم جي وسيلن ۽ سنڌ جي اقتدار اعلٰي تي ڌارين جي قبضي خلاف وڙهندو ۽ ڦورو ٽولن جي مڪروھ ارادن ۽ سازشن کي ناڪام بنائڻ لاءِ جدوجهد ڪندو آيو آهيان.اها جدوجهد اڃا بـ جاري آهي ۽ جاري رهندي،پر ان لاءِ لازمي آهي تـ سنڌي قوم هن لاتعلقي ۽ بيپرواهيءَ واري روش کي ختم ڪري ۽ پنهنجي ڌرتيءَ ۽ ان جي وسيلن تي پنهنجيءَ مالڪيءَ جي دعوٰي لاءِ مستقل مزاجيءَ سان اڳتي وڌي جدوجهد ڪري، ڇو تـ آزادي ۽ انصاف،ڪڏنهن بـ پنڻ وسيلي ۽ بي پرواهيءَ سان پلئـ نـ پوندا آهن.جيڪڏنهن توهان منهنجي ڳالھ ٻڌي ۽ ان تي ايمان آڻي،عمل ڪيو تـ آئون پنهنجي شعور جي روشنيءَ ۾ يقين سان چوان ٿو تـ سنڌ ۽ سنڌي قوم هن مشڪل وقت مان ضرور پار پئجي ويندي.
اوهان مان گهڻن پڙهيو هوندو تـ رسول ڪريم صلي الله عليھ وسلم مڪي جي پهاڙ تي چڙهي،عربن کي اهو چيو هو تـ ”پهاڙ جي هن طرف وڏو لشڪر اوهان کي ڳڙڪائڻ لاءِ تيار بيٺو آهي،جيڪڏنهن توهان منهنجي ان ڳالھ کي سچ سمجهو ٿا تـ پوءِ منهنجي چوڻ تي هلو،نجات اوهان جو مقدر آهي.
آئون بـ اڄ سن جي هن جابلو ۽ اتاهين ڌرتيءَ تان اوهان کي پڪاريان ٿو تـ ”جيڪڏنهن توهان ايندڙ خطرن ۽ طوفانن جي ان ادارڪـ ۽ احساس کي پنهنجيءَ دل ۾ ائين محسوس ڪيو،جيئن مون محسوس ڪيو ۽ ڏٺو آهي تـ پوءِ توهان ڪامياب ۽ ڪامران هوندئو.ٻيءَ صورت ۾ غافل،ڪاهل ۽ لالچي قومن ۽ فردن جو انجام،تاريخ جي صفحن ۾ عبرتناڪـ ٿيندو آهي.منهنجي دعا آهي تـ شال،سنڌي قوم اهڙي انجام سان دوچار نـ ٿئي.
عزيزو! هي ڊگهو بحث آهي تـ قومون ڪيئن ٺهنديون ۽ ڊهنديون آهن ۽ نسل ڪيئن هڪٻي ۾ هضم ٿيندا ويندا آهن.ان جي باوجوده آئون هن موقعي تي،سنڌ ۾ مستقل آباد اردو ڳالهائيندڙ آباديءَ کي ايترو چوندس تـ هيءَ ڌرتي مختلف مذهبن،نظرين ۽ تهذهيبن جو خوبصورت گلدستو رهي آهي.قدرت توهان کي پنهنجيءَ ماتر ڀوميءَ کان ڌڪجڻ کان پوءِ هڪـ اهڙي سرزمين جي گود نصيب ڪئي آهي،جيڪا پيار،محبت،رواداريءَ ۽ ڀائيچاري جو مثالي مرڪز رهي آهي،ان ڪري توهان کي تاريخ جي ان سونهري موقعي جو فائدو وٺي،هتي جي اصلوڪن رهاڪن سان کير کنڊ ٿي،هتي جو حصو ٿي وڃڻ گهرجي.
آئون هن موقعي تي جيئي سنڌ جي ڪارڪنن کي چوڻ چاهيان ٿو تـ وڏي ماڻهپي،ليڊريءَ،خسيس مفاد پرستيءَ ۽ گروھ بازيءَ کان بالاتر ٿي،سنڌ ۽ سنڌي قوم جي آجپي ۽ ڀلائيءَ لاءِ پاڻ کي ”ذرو“ بنائي ڇڏيو.اسان جي قومي تحريڪـ جون روايتون صوفيانـ رهيون آهن،اسان وٽ تاج ۽ تخت،لشڪر ۽ سپاھ دولت ۽ دٻدٻي،نمائش ۽ ڏيکاءَ جي حيثيت ذري برابر بـ نـ رهي آهي.
آئون هن وقت عمر جي اهڙيءَ منزل تي آهيان، جو ان کي چراغ سحري چئي سگهجي ٿو،پوءِ بـ مون نـ همت هاري آهي،نـ منهنجي اردي ۾ ڪا ڪمي آئي آهي ۽ نـ ئي مون اميد جو دامن هٿ مان ڇڏيو آهي،منهنجي جدوجهد تـ جنمن تائين جاري رهندي ۽ مونکي اسان جي هڪـ قومي ڪارڪن جو هيءُ شعر ڏاڍو اتساھ ڏياريندو آهي تـ؛
وٺي هر هر جنم وربو،مٺا مهراڻ ۾ ملبو،
ختم اونداھ ٿي ويندي،چٽي چانڊاڻ ۾ ملبو!
آئون هڪـ ڀيرو وري توهان جو ٿورو مڃان ٿو ۽ سنڌ جي آزادي ۽ خوشحاليءَ جي دعا ڪريان ٿو.

(جسقم قمبر،روزاني سوڀ جي ٿورن سان)

Saturday 21 January 2012

رھبر سنڌ سائين جي ايم سيد جي 108 ھين جنم ڏينھن17جنوري2012 تي ڪيل خطاب !ـ جسمم چيئرمين شفيع محمد برفت

رھبر سنڌ سائين جي ايم سيد جي 108 ھين جنم ڏينھن17جنوري2012 تي ڪيل خطاب !ـ جسمم چيئرمين شفيع محمد برفت


ڀائرو ڀينرو ۽ منھنجي ڌرتي جا حلالي فرزندو !ـ
جيئي سنڌو ديش جيئي سائين جي ايم سيد

اڄ آئون توھان سان رھبر سنڌ سائين جي ايم سيد جي 108 ھين سالگرھ جي ڏھاڙي تي مخاطب آھيان سائين جي ايم سيد اھو عظيم انسان جنھن جي لاءِ سندس ھڪ عاشق ۽ پيروڪار سائين حفيظ قريشِي سينئر مرحوم چوندو ھو ته سيد اھا عظيم ھستي آھِي جنھن اسان کي ٻڌايو ته  سنڌ ڇا آھي جنھن اسان سان اسان جي ڌرتي جو حقيقي تعارف ڪرايو ورنه اسان کي پنھنجي مادرِ وطن جو احساس ۽ ادراڪ ئي نه ھو. سنڌو ديش اھا عظيم ڌرتي آھي جنھن ھزارين سالن جي انساني تاريخ ۾ انساني ڀائيچاري ، سھپ ، رواداري ، ماڻپي ، درگزر مذھبي سياسي شعور معاشي ترقي ۾ پنھنجو شاندار ڪردار ادا ڪيو . ساڳئي وقت سنڌ اھو واحد خطو پڻ آھي جتان جي عظيم ماڻھن  اتحادِ انساني ، امنِ عالم،ترقي آدم واري فلسفي ۽ سوچ کي انساني بقا لاءِ  جي ميراث قرار ڏئي ھر دور ۾ پنھنجو اھم فرض پي نڀايو آھِي اسان جو وطن سنڌو ديش ھزارن سالن کان آزاد ۽ خوشحال ملڪ باشعور سماج ۽ ذميوار رياست جي حيثيت ۾ قومن جي درميان برابري ۽ بقا جي باھمي اصول کي اپنائيندي انساني تھذيب ، ڪلچر ، سڀيتا جي نه صرف پيڙھه جو پٿر رکيو آھي پر ان جي واڌاري ۽ ترقي ۾ پنھنجو فرض نڀائيندي رھي آھي. سنڌ اھا سرزمين آھي جنھن انسان ذات کي 30ھزار سال اڳ شِو مھراج ۽ شڪتي ديوي جي روپ ۾ خدا جو تصور ڏنو جنھن تان اڳتي ھلي عرب فلسفن آدم ۽ ھوا جو خيال آندو ، سنڌ معاشي ۽ معاشرتي اصولن ۽ فلسفي کي دنيا ۾ متعارف ڪرايو واپار ، حساب ، سماجي اصول ذرعي طور طريقا ڪشتي راني . پرڏيھي لاڳاپا ، انساني زبان لکت ۾ الفابيٽ ، سفر ۽ واپار لاءِ ڏاند گاڏين ۽ ٻيڙين جو ٺاھڻ ، موھن جي دڙي جھڙي سُڌريل شھري رياست ۽ ذرعي ترقي جو بنياد ھي تھذيبي سفر اسان سنڌين دنيا جي ٻين قومن کان اڳ ڪيو آھي ان ڪري ته اسان سنڌي قوم آزاد ۽ خوشحال قوم ھئاسين . ان عظيم سنڌو سڀيتا جا آثار ڪشمير ، ايران ، راجستان ، گُجرات ، ڪنڌار کان موجوده سنڌ جي سيني ۾ دفن ٿيل آھن . موھن جو دڙو ھڙاپا جي کوٽائي سميت ڪيترين جڳھن تي سنڌو تھذيب ۽ رياست جا نشان اسان کي ٻڌائين ٿا ته سنڌي ھڪ عظيم باشعور ماڻپي واري قوم رھيا آھيو . تاريخ ان ڳالھ جي گواھ آھي ته اسان سنڌين ڪڏھن به مذھبي ڪٽرپڻو ، انتھا پسندي ، دھشتگردي ۽ جنون کي قبول ناھي ڪيو. اسان جو سنڌي معاشرو نياڻين کي اڄ به سَت قُرآن جي برابر سمجھندو ۽ اھميت ڏيندو آھي. اسان جي ڌرتي جيڪا پنھنجي جيو پوليٽيڪل حيثيت ۾ عام والار رکي ٿي گڏو گڏ تيل ، گئس ، ڪوئلي ، گرينائيٽ ، سمنڊ ، درياءُ ۽ ڪيترن ئي معدني ذخيرن سان پڻ مالامال آھي. ان خوشحال ۽ تاريخي قوم کي 1947ع ۾ عالمي سازشن ۽ پنجابي استحماري مفادن لاءِ نام نھاد ٻه قومي نظرئي جي آڙ ۾ پاڪستاني رياست جي حدن اندر اسلامي ڀائيچاري جو ڍونگ ڪندي غلام بنايو ويو آھي.سنڌين ۽ بلوچن جي وطن ۽ وسيلن جو اصتحصال پنجابي سامراج طرفان ڪيو پيو وڃي. اسان جي پُٽن ڀائرن کي پنجابي سامراج ان جي صفاعڪ وحشي ۽ لعنتي اداري آءِ ايس آءِ جي دھشتگردن ھٿان اغوا ڪري ماري جيئرو ساڙي سندن لاشن کي روڊن تي اڇليو ٿو وڃي ، سنڌ ھجي يا بلوچستان ”شھيد سرائي قربان کھاوڙ، شھيد رپلو چولياڻي، شھيد نورالله تنيو ، شھيد سميع الله ڪلھوڙو ، شھيد ذوالفقار ڪولاچي، شھيد ماجد ميمڻ سميت سنڌ جا ڪيترائي حلالي فرزند بي دردي سان ڪُٺا ويا آھن جيئن بلوچستان ۾ ”شھيد بالاچ خان مري، شھيد اڪبر خان بُگٽي ۽ سوين بلوچ قومي ڪارڪنن کي چيچلائي ماريو ۽ ڪُٺو پيو وڃي.

اقوام متحدا ، آمريڪا ، عالمي برادري يورپ يونين کي مان اپيل ٿو ڪريان ته ھن خطي ڏکڻ ايشيا ۾ نام نھاد ٻه قومي نظرئي جي نالي ۾ قائم ٿيل پاڪستاني رياست دراصل پنجابي سامراجيت آءِ ايس آءِ جي جنوني ذھنيت ۽ جھادي دھشتگرديءَ لاءِ ھڪ نرسري ۽ بنيادي سينٽر وارو ڪردار ادا ڪري رھي آھي جنھن رياست جي مذھبي جنونيت ۽ آءِ ايس آءِ جي صفاقي مان نه صرف اسان سنڌين ۽ بلوچن جي قومي مستقبل کي سنگين خطرو لاحق آھي پر ھن فاحشي ۽ مذھبي ڪٽرپڻي جو شڪار غيرفطري رياست ان جي ائٽمي ھٿيارن مان ڀرپاسي جي ملڪن سميت خطي ۽ عالمي امنِ انساني بقا کي پڻ سنگين خطرو لاحق آھي. مان عالمي برادي کي آمريڪا ۽ يورپي ملڪن سميت اھو پڻ ٻڌائڻ ٿو چاھيان ته پنجاب سامراج پنھنجا سمورا ائٽمي ۽ ڪيميائي ھٿيار سنڌ جي پھاڙي سلسلي ڄامشوري، قمبر ،شھدادڪوٽ ، دادو ۽ سيوڻ جي جابلو پٽيءَ ۾ زير زمين وڏيون سُرنگون ھڻي رکيا آھن انھن ائٽمي ھٿيارن جي تعبڪاري مان اسان سنڌي قوم جي بقا، سلامتي ۽ حياتيءَ کي بھيانڪ خطرو لاحق آھي ان ڪري عالمي برادي پنھنجو اثراثوڪ استعمال ڪندي پنجاب تي دٻاءُ وجھي ته ھُو سنڌ جي جابلو علائقي مان پنھنجا ائٽمي ھٿيار ۽ فوجي خوفيا سُرنگن کي فورن ختم ڪري ڇڏي.

ڀائرو ۽ ڀينرو، پنجابي سامراجيت آءِ ايس آءِ جي صفاقي ۽ وحشي ڪٽرپڻو ، مذھبي بنياد پرستي جنون ، جاگيرداري لعنت سنڌي قوم جي غلاميءَ جو نه صرف سبب آھي پر اسان جي قومي بقاء جي خاتمي تباھي ۽ بربادي جو ڪارڻ پڻ. سنڌو ديش جي آزادي ۽ قومي بقاء تشڪيل ان لاءِ اسان کي ھڪ جامع قومي حڪمت عملي جوڙڻي پوندي. ان ۾ ٻه ڳالھيون انتھائي اھم آھن.

ھڪ 1947ع ۾ مذھب جي نالي  ۾ سنڌي ھندن کي مجبور ٿي سنڌ ڇڏي ھندستان وڃڻو پيو ھو انھن سميت سموري دنيا ۾ واپار ۽ ڪاروبار لاءِ ويل سنڌي ھندن کي پنھنجي ماتر ڀومي ٻيھر آڻي آباد ڪرڻ لاءِ ڪوششون وٺڻيون پونديون.
آئون جسمم جي چيئرمين جي حيثيت ۾ ھندستان سميت سموري دنيا جي سنڌي ھندن کي اپيل ڪندس ته ھتي سنڌ توھان جو وطن ۽ ماتر ڀومي آھي ان کي آزاد ڪرايو ان ۾ ٻيھر اچي آباد ٿيو.  

ٻيو 1947ع ۾ سنڌ ھجرت ڪري آيل ڪڇين ، ڪاٺياواڙين ، بوھرين ، ميمڻن ۽ اردو ڳالھائيندڙن ڀائرن کي سنڌي قوم جو حصو سمجھندي قومي تحريڪ جي سياسي ڌارا ۾ کين شامل ڪرڻ آھي.

ان کانسواءِ قومي مذاھمت وسيلي سنڌو ديش جي آزادي لاءِ قربانين  واري رستو ۽ دڳ وٺڻ. مان پنڊال ۾ موجود سمورن قومي ڪارڪن کي چوان ٿو ته سنڌ مان غاصب پنجابي فوج کي شڪست ڏيئي وطن جي آزادي ۽ شھيدن جي پلاند لاءِ تيار آھيو؟
سنڌ جي بقاء وسيلن جي تحفظ ننگن ۽ دنگن جي حفاظت لاءِ پنھنجا ڪنڌ ڪپرائيندو؟
اڄ سمورا قومي ڪارڪن اُٿي بيھي شھيد سرائي قربان کھاوڙ ، شھيد روپلو چولياڻي، شھيد نورالله تنيو ، شھيد ذوالفقار ڪولاچي ، شھيد سميع الله ڪلھوڙو سان وچن ڪيون ته:

” جيسين رات انڌاري رھندي ، جنگ اسانجي جاري رھندي،
جيسين رات انڌاري رھندي جنگ اسان جي جاري رھندي.“

ڇو ته قومي آزادي جي لاءِ قومي مذاھمت جو رستو ئي حقيقي رستو آھي. ڀائرو اڄ سموري دنيا ۾ قومون زبردست اُٿل پُٿل سياسي بيداري واري عمل مان گُذري رھيون آھن. عرب دنيا ان سياسي سجاڳي ۽ جاڳرتا واري مرحلي مان لنگھي رھي آھي پراڻين شھنشاھتن، فوجي ڊڪٽيٽرن ، جاگيرداري ذلت ، آپي شاھي، غلامي خلاف ھر طرف باھ ٻري رھِي آھي . اڄ آمريڪا دنيا جي مظلوم قومن پيڙھيل سماجن کي آپي شاھين، مذھبي انتھاپسندي جي پنجوڙ مان آزادي ڏياريندڙ عالمي قوت بنجي اڳيان اچي رھيو آھي. اھڙي وقت ۾ اسان سنڌ جا قومي ڪارڪن پڻ اھا اميد ٿا ڪريون ته دنيا جا مھذب ملڪ آمريڪا سميت ھن فاحشي ۽ ٿيوڪريٽڪ رياست جي پنجوڙ مان آزادي حاصل ڪرڻ لاءِ جدوجھد ڪندڙ سنڌي ۽ بلوچ قومي تحريڪن جي سياسي ۽ اخلاقي مدد ڪندا.

اڄ سنڌ ۾ قومي تحريڪ جي سياسي اصتلاحن ٽرمنالاجي کي بگاڙي قومي تحريڪ جي فڪري ۽ نظرياتي پروگرام خلاف گُمراھي ۽ بگاڙ پيدا ڪيو پيو وڃي . آئون انتھائي معزرت سان چوندس ته سنڌي ميڊيا سنڌو ديش قومي آزادي جي بجاءِ جياپو،نجات، آجپو جھڙا جُڙتو اصتلاح لکي قومي تحريڪ جي فڪري پروگرام خلاف استعمال ٿي رھي آھي. مان توھان سمورن قومي ڪارڪنن کي چوندس ته توھان اُٿي بيھي صحافي دوستن اڳيان اخباري مالڪن ۽ ٽي وي چئنلن جي سربراھن کي ھڪ ڀيرو ٻيھر اپيل ڪيو ته آئينده پنھنجي اخبارن ۾ سنڌو ديش ۽ قومي آزادي جي سياسي ٽرمنلاجي کي بگاڙي قومي تحريڪ خلاف پنھنجي ميڊيا کي استعمال نه ڪندا.

آخر ۾ آئون قومي تحريڪ ۽ ڌرتي جي حلالي فرزندن کي اھو چوندس ته تاريخ ۽ شھيد سرائي قربان کھاوڙ  ،شھِيد روپلو چولياڻي ، شھِيد نورالله تنيو جي شھادت توھان جي مٿان تمام وڏي ذميواري ۽ قومي بار وجھي وئي آھي. اچو ته شھيدن سان وچن ڪيون ته ساھ ڏيئي ويساھ بچائينداسين سنڌو ديش جي آزادي جي لاءِ رت جي آخري ڦري تائين جدوجھد ۽ قومي مزاحمت کي جاري
رکنداسين!ـ

منھنجي ڌرتي جي پھاڙن کي چئو،ھا اڃان اوچا رھن،
ڇو ته منھنجو ڪنڌ جھڪڻو ڪونه آ ـــ !!!

توھان جو پنھنجو
 چيئرمين
شفيع محمد برفت

خطاب آيڊيو ٻڌڻ جي لاءِ ھن لنڪ تي ڪلڪ ڪندا!ـ

 http://youtu.be/ZKsOur2fFkY

Friday 13 January 2012

We invite Mr.William Marten council general united state of America(Karachi)L Shafi Burfat Chairman Jeay Sindh Mutahida Mahaz

 
Long Live Sindh     Long Live Sain G.M.Syed
Sindh
The Land of peace, Tolerance, And Sufiisim.
We believe in global peace, development and humanity.

We invite Mr.William Marten council general united state of America (Karachi) and also the council generals of Germany,Birtish, Faracnce and respresentatives of European union, Australia, African countries and Arab world to come and attend the 108 birth anniversary of Sain GM Syed the great Scholar and philosopher on 17th January 2012 sann, who first ever the world in 1952 in world peace conference (viana) warned that: extremism and fundamentalism is fuel on fire for whole humanity.

اسان  جي عظيم قومي رھبر، فلاسافر سائين جي ايم سيد سنڌ جي ھزارين سالن جي انساني رواداري ، ماڻھپي ، پائيچاري ، سيڪيولر روايتن، اتحادِ انسانِي ، اميڻ عالم ،ترقي، بني آدم واري سوچ ۽ فلسفي جي نه رڳو پوئواري ڪئي پر سياسي ۽ نظرياتي مهاذن تي مسلسل جدوجھد جاري رکندي پنھنجي زندگي جا 28 سال قيد، نظربندين، نفسياتي عذابن ھيٺ ڀوڳيندي گذاريا، اسان جي مادِر وطن سنڌ جيڪو ھزارين سالن کان ھڪ خودمختيار ۽ خوشحالملڪ رھِو آھي، سنڌو سڀيتا جي اھا خالق رياست مھذب ۽ باشعور قوم ۽ سماج جي حيثيت ۾ قومن جي درميان بقاءِ باھمي جي اصول کي اپنائيندي انساني تھذيب،ڪلچر ۽ سڀيتا جي ترقيءَ ۾ پنھنجو شاندار حصول ۽ فرض ادا ڪيو آھي . تاريخ ۽ اسان جي صوفي بزرگن شاھه عـبد الطيف ڀٽائي، سچل سرمست، سامي ۽ ٻين جي تعليم گواھه آھي ته سنڌي قوم ھر دور ۾ فتني، فساد ، دھشتگردي ،رتوڇاڻ ۽ جنونيت کي ڪڏھن به قبول ناھي ڪيو. ان ڪري سائين جي ايم سيد امن ، سلامتي ، ترقي ۽ خوشحالي لاءِ جدوجھد ڪئي، اسان سنڌي تاريخي طورف سيڪيولر ۽ صوفي سوچ جا حامي رھيا آھيون ، اھو ئي سبب آھي جو اسان آمريڪا، يورپ ۽ دنيا جي مھذب قومن طرفان شروع ڪيل مذھبي دھشتگردي واري عالمي جنگ ۾ آمريڪا ، نيٽو ۽ يورپ جا حامي رھيا آھيون ڇو ته اسان اصلي طرح اھو سمجھون ٿا ته تاريخ آمريڪا ۽ دنيا جي مھذب ملڪن ، معاشرن ، سماجن ۽ رياستن جي مٿان اھا ذميواري رکي آھي ته اھي انسانذات جي غلامي ، ذلت ، آپيشاھي مان جان آجي ڪرائي سيڪيولر ، جمھوري ۽ مھذب معاشرن جي قيام لاءِ پنھنجيون ڪوششون ڪن. ان سان گڏ انساني حقن جي سربلندي لاءِ ڪوشش سان گڏ قدرتي آفتن ، جنونيت ،ڪٽرپڻي ، دھشتگردي ۽ ھر قسم جي ڏاڍ ، جبر کان انسانذات کي آجو ڪرائڻ لاءِ فرض ادا ڪن. ھن خطي ۾ اھڙي سموري جدوجھد جو نظرياتي خالق، فلسفي ۽ دانشور سائين جي ايم سيد آھي. ان ڪري اسان آمريڪا جي ڪراچيءَ ۾ ڪائونسل جنرل مسٽر وليم مارٽن سميت ڪراچيءَ ۾ سمورن ملڪن جي سفارتڪارن ۽ ڪائونسل جنرل کي دعوت ٿا ڏيون ته اھي 17 جنوريءَ تي سائين جي ايم سيد جي سالگرھه تقريب ۾ شرڪت لاءِ سن اچي سنڌي قوم جي تاريخي شعور ۽ انساني ڀائيچاري ، روزادريءَ جي حامي سنڌي صوم جو جائزو وٺن. سنڌي قوم جا باشعور فرزند ۽ جسمم جا ڪارڪن پنھنجن سمورن مھمانن جي ميزبانيءَ لاءِ 17 جنوريءَ تي سن ۾ منتظر ھوندا.

جيئي سنڌ متحده محاذ
 ( JEAY SINDH MUTAHIDA MAHAZ )

Thursday 12 January 2012

Peace for World.! – G.M Syed امن دنيا لاءِ: سائين جي ايم سيد

Peace for World.! – G.M Syed
 امن دنيا لاءِ: سائين جي ايم سيد

(سن 1952ع ۾ ويانا ۾ عالمي امن ڪانفرنس ٿي هئي. جنهن ۾ سائين جي ايم سيد جي سربراهيءَ ۾ پاڪستاني وفد پڻ شريڪ ٿيو هو. هيٺ ڏنل تقرير پاڻ اتي وفد جي اڳواڻ واري حيثيت ۾ ڪئي هئائون.)

جناب چيئرمين ۽ اجلاس ۾ شريڪ ساٿيو!

پاڪستان کان آيل هڪ عيوضي جنهن جي حيثيت ۾ توهان سان مخاطب ٿيندي آءُ تمام گھڻي خوشي محسوس ڪري رهيو آهيان. پاڪستان هڪ اهڙو ملڪ آهي جنهن جي عمر پنج سال مس آهي انڪري آئون ڪوشش ڪندس ته توهان کي ان جي باري ۾ ڪجھه ٻڌايان.
14آگسٽ 1947 کان اڳ پاڪستان برصغير جو هڪ حصو هو ۽ ممڪن آهي توهان منجهان ڪيترن کي ان جي قيام جي سببن ۽ تاريخ جي باري ۾ ڪافي ڄاڻ نه هجي. ان امڪان جي مد نظر آئون ضروري ٿو سمجھان ته ان نئين مالڪ بابت ڪجهه حقيقتون توهان جي آڏو رکان. برصغير هند ۾ ٻه تمام وڏا مذهبي گروهه رهندا هئا، هڪڙو هندو ۽ ٻيو مسلمان. هندستان ۾ انگريز راڄ قائم ٿيڻ کان اڳ ۾ ان جي اڪثر علائقن تي مسلمان حڪومت ڪندا هئا. انگريزن پنهنجي سامراجي پاليسي تحت مسلمانن کي دٻائڻ ۽ هندن کي همٿائڻ شروع ڪيو ۽ هندو، تعليمي، اقتصادي ۽ سياسي طور تي طاقتور ٿيڻ لڳا. طاقت اچڻ سان فطري طور انهن ۾ قومي معاملن تي دسترس حاصل ڪرڻ جو جذبو جاڳڻ شروع ٿيو. (ان وقت) انگريزن پنهنجي پاليسي ۾ فوراً تبديلي آندي ۽ مسلمانن جي سرپرستي ڪرڻ شروع ڪئي. واضع رهي ته مسلمان تعداد جي لحاظ کان هندن جي چوٿين حصي جي برابر هئا. انگريزن جي ان پاليسي جو لازمي نتيجو اهو نڪتو ته ٻنهي گروهن جي وچ ۾ مذهبي تعصب ۽ سياسي اختلافن جنم وٺڻ شروع ڪيو ۽ اها ڪشيدگي ڏينهن به ڏينهن وڌندي رهي تان جو هڪ اهڙو مرحلو آيو جو ملڪ کي ٻن حصن ۾ ورهائڻ کان سواءِ ڪو چارو نه رهيو. هڪ حصي يعني پاڪسان ۾ اقتدار مسلمانن جي سڀ کان وڏي جماعت مسلم ليگ کي ڏنو ويو ۽ ٻئي حصي يعني ڀارت ۾ اقتدار انڊين نيشنل ڪانگريس جي حوالي ڪيو ويو.
آگسٽ 1947ع واري ان فيصلي جي وقت اهي توقعات هيون ته ننڍي کنڊ جي ورهاڱي سان سمورا مذهبي اختلاف ختم ٿي ويندا ۽ ٻنهي برادرين جا ماڻهو ترقيءَ ۽ باعزت قومي بقا جي راه تي پنهنجو پرامن سفر جاري رکي سگھندا. پر افسوس، اهوئي ورهاڱو فرقيوارانه هنگامن جي باهه ڀڙڪائڻ جو سبب بڻيو ۽ ان سان ٻنهي برادرين لاءِ ڏکن جو هڪ اڻ کٽ سلسلو شروع ٿيو.
خواتين و حضرات! انهن ڏکن جو اندازو انهن حقيقت منجھان لڳائي ٿا سگھو ته تاريخ جي سڀ کان وڏي حيرت انگيز هجرت دوران اٽڪل ڏهه لک ماڻهن کي نهايت بيدرديءَ سان قتل ڪيو ويو. اٽڪل ڏيڍ ڪروڙ ماڻهن کي پنهنجا صدين جا اباڻا ڪک ڇڏي مختلف علائقن ڏانهن هجرت ڪرڻي پئي. تقريباً اڍائي لک عورتن کي اغوا ڪيو ويو. ڪروڙن رپين جون ملڪيتون لٽيون ويون يا تباهه ڪيون ويون يا (مالڪن کي) ڇڏڻيون پيون. ڪيترن ماڻهن کي اها اميد هئي ته اهڙي زبردست تباهي کان پوءِ ماڻهون ڪجهه سبق حاصل ڪندا ۽ امن ۽ گڏيل ترقي لاءِ ڪوششون ڪندا. پر مون کي نهايت ڏک سان اهو تسليم ڪرڻو ٿو پوي ته قومي زندگي ۾ ڪنهن به قسم جي ترقي ڪرڻ جي بجاءِ اسان ٻنهي ملڪن جا ماڻهو اڃان تائين جھيڙن ۾ ڦاٿا پيا آهيون. اهو امن جنهن لاءِ اسان منجھان گھڻين کي آس هئي سو اڃان تائين حاصل نه ٿي سگھيو آهي. اهڙا ڪيترائي مسئلا جيڪي اصل ۾ سمورن اختلافن ۽ دشمنين جو سبب آهن انهن جو اڃان تائين معقول حل نه ٿي سگھيو آهي. مهاجرن جي بحالي، آبادڪاري، درياهي پاڻي جو مسئلو، ڇڏي ويلن جي ملڪيت جو نيڪال، مواصلات جي پر امن ۽ عام رواجي بحالي ۽ واپار جھڙا مسئلا اڃان تائين حل نه ٿي سگهيا آهن ۽ سڀ کان وڌيڪ ڏکيو ۽ منجھيل ڪشمير جو مسئلو آهي جنهن ۾ خطرو آهي ته ٻئي پاڙيسري ملڪ هڪ تباهه ڪن جنگ ۾ ڦاسي سگھن ٿا. انهن مسئلن جي موجودگي ٻنهي حڪومتن جي عقل تي پردو وجھي ڇڏيو آهي ۽ اهي چرين وانگر پنهنجا پنهنجا قومي خزانا دفاع جهڙي اجائي ڪم تي وڃائي رهيا آهن. نهايت افسوس سان چوڻو ٿو پوي ته انهن اختلافن سبب ئي ملڪ سامراجي طاقتن جي منصوبن جو شڪار بڻجي رهيا آهن جيڪي ٻين ملڪن جي تڪليفن مان فائدو وٺڻ جو ڪو به موقعو هٿان نه وڃائيندا آهن. خير جناب چيئرمين ايترو چوڻ کان پوءِ آئون هتي موجود ٻڌندڙن جي آڏو پنهنجي ملڪ جي ڪجهه حقيقتن بابت وضاحت ڪندس.
پاڪستان ٻن حصن ۾ ورهايل هڪ ملڪ آهي ٻنهي حصن جي وچ ۾ اٽڪل 1500 ميلن جو فاصلو آهي ۽ اهو سڄو سارو فاصلو مملڪت ڀارت ۾ آهي. مشرقي پاڪستان ورهاڱي کان اڳ واري صوبي بنگال جي هڪ حصي ۽ آسام جي ضلعي تي مشتمل آهي. ان ايراضي 53920 چورس ميل ۽ آبادي41930000 آهي. ورهاڱي کان اڳ واري پنجاب جو حصو، سنڌ جو صوبو، صوبو سرحد، بلوچستان ۽ ڪجهه هندستاني رياستون گڏجي مغربي پاڪستان کي ٺاهن ٿا. اسان جي ملڪ ان جي حصي جي پکيڙ 13298 چورس ميل ۽ آبادي 23710000 ماڻهن تي مشتمل آهي. ملڪي آبادي جو 52 سيڪڙو زراعت تي دارومدار رکي ٿو ۽ مٽيءَ ۽ ڪکن جي جھوپڙن ۾ رهي ٿو. 88 سيڪڙو اڻپڙهيل آهن. پاڪستان ۾ 3461870 شاگرد پرائمري اسڪولن ۾ 1014348 سيڪنڊري اسڪولن ۾ ۽ 41028 ڪاليجن ۽ يونيورسٽين ۾ پڙهن ٿا. اسان وٽ هر پنجاهه هزار ماڻهن لاءِ هڪ ڊاڪٽر اسي هزار ماڻهن لاءِ هڪ نرس آهي. اسان جي 364218 چورس ميل ايراضي لاءِ رڳو ڏهه هزار ميل روڊ ۽ چار هزار ميل ريل آهي. اسان جي ماڻهن جي ماهانه في ڪس آمدني چار رپيا آهي. اسان جي ملڪ ۾ تقريباً هڪ ڪروڙ اهڙا ماڻهو آهن جن جو ڪو به مستقل اَجھو ناهي.
جناب چيئرمين! ورهاڱي وقت انگريزن حڪومت مسلمانن جي سڀ کان وڏي سياسي پارٽي مسلم ليگ کي منتقل ڪئي ۽ اڄ ڏينهن تائين اقتدار انهن وٽ آهي. پنجن سالن کان وڌيڪ عرصو گذري چڪو آهي پر اڃان تائين اسان جي ملڪ ۾ نه ته آئين ٺهيو آهي نه اسيمبلي لاءِ چونڊون ٿيون آهن. مسلم ليگي حڪمران سمجھن ٿا ته مذهبي عقيدن جي ڪري هڪ قوم آهن ۽ خدا مسلمانن کي دنيا جي اڳواڻي ڪرڻ جو ڪم سونپيو آهي. دنيا ۾ رڳو سرمائيدار ۽ سوشلزم جا ٻه نظريا ڪونهن پر عالمي اهميت رکندڙ هڪ ٽيون نظريو به آهي ۽ اهو آهي اسلامي نطريو، ان ئي ڳالهه کي نظر ۾ رکندي پاڪستان جي آئين ساز اسيمبلي قرارداد مقاصد پاس ڪئي جنهن ۾ چيل آهي ته:
”شروعات الله جي نانءَ سان جيڪو مهربان ۽ رحم وارو آهي.“
جيئن ته سموري دنيا تي اختيار الله تعالي جو آهي ۽ اختيار جيڪو هن پاڪستان جي رياست ڏانهن ان جي عوام جي معرفت منتقل ڪيو آهي ته جيئن (اختيار) کي سندس (الله) ٻڌايل حدن اندر استعمال ڪيو وڃي، سو هڪ مقدس امانت آهي. جتي اسلام جي ٻڌايل جمهوريت، آزادي، برابري، رواداري ۽ سماجي انصاف جي اصولن تي سختيءَ سان عمل ڪيو ويندو. جتي مسلمانن کي اهي موقعا فراهم ڪيا ويندا ته اُهي انفرادي ۽ اجتماعي طور تي پنهنجون زندگيون اسلام جي تعليم ۽ گھرجن مطابق بڻائي سگهن جھڙي نموني قرآن شريف ۽ سنت ۾ ٻڌايو ويو آهي. جتي مناسبت بندوبست ڪيو ويندو ته جيئن اقليتن جا ماڻهو آزادانه نموني پنهنجي پنهنجي مذهبن مطابق عبادت ڪري سگھن ۽ پنهنجي ثقافتن کي ترقي وٺرائي سگھن. جيڪي، علائقا هيئنر پاڪستان ۾ شامل آهن يا ان سان گڏ آهن ۽ اهي پڻ جيڪي آئيندا پاڪستان ۾ شامل ڪيا ويندا يا ان سان گڏبا اُهي گڏجي هڪ اهڙو وفاق ٺاهيندا جنهن ۾ وحدتون خودمختيار هونديون پر سندن اختيارن تي اهڙيون پابنديون هونديون جن جو تعين وقت به وقت ڪيو ويندو. جتي بنيادي حقن جو تحفظ ڪيو ويندو جن ۾ حيثيت ۽ موقعن جي برابري، سماجي، اقتصادي ۽ سياسي انصاف، قانون ۽ عوامي مفادن جي دائري ۾ رهندي سوچ، اظهار، عقيدي، عبادت ۽ تنظيم سازي جي آزادي هوندي. جتي اقليتن، پوئتي پيل ۽ دٻايل طبقن جي مفادن جي تحفظ لاءِ مناسب گنجائش رکي ويندي.
جتي عدليه جي آزاديءَ کي مڪمل طرح يقيني بڻايو ويندو. جتي وفاق ۾ شامل علائقن جي سالميت، ان جي آزادي ۽ زمين سمنڊ ۽ هوا تي ان جي خودمختياري سميت سمورن علائقن امن، ترقي ۽ انسانيت جي خوشي لاءِ پنهنجو ڀرپور ڪردار ادا ڪري سگھي.
موجوده وقت ۾ پاڪستان جي قيادت اهڙن ماڻهن تي مشتمل آهي جيڪي انگريزن واري سيڪيولر جمهوريت ۾ يقين رکن ٿا پر جن اصولن جي بنياد تي پاڪستان ٺاهيو ويو ۽ اهي اصول جن مسلمانن جي علحده قوم وارو فيصلو ٻڌل ۽ ان سان گڏوگڏ قرارداد مقاصد جا لفظ ۽ روح انهن سڀني گڏجي لازمي طور مسلم ليگ جي اندر ۽ ان کان ٻاهر ماڻهن جا اهڙا گروهه پيدا ڪيا آهن جيڪي صاحب اقتدار ماڻهن تي اهڙيون پاليسيون اختيار ڪرڻ لاءِ زور ڀري رهيا آهن جن جو لازمي نتيجو هڪ بنياد پرست ۽ ڀارت سان جنگ جي صورت ۾ نڪرندو. ان ڳالهه کان انڪار ناهي ته هن وقت تائين اهي رجعت ٽولا پنهنجن ڪوششن ۾ ڪامياب نه ٿي سگھيا آهن ۽ صاحب اقتدار انهن جي آڏو جھڪيا ناهن. ان ڳالهه ۾ ڪو به شڪ ناهي ته عام عوام جي غربت ۽ نظر انداز ٿيڻ سبب، وڌندڙ بيروزگاريءَ سبب، ٻنهي ملڪن وچ ۾ وڌندڙ بدگمانين ۽ اختلافن سبب عوام صورتحال مان خوش ناهي. تمام گھڻا اهڙا ماڻهو آهن جيڪي حڪومت طرفان کينل غيردانشمندانه قدمن کان مايوس آهن. ان ڳالهه جو تمام گھڻو امڪان آهي ته رجعت پسند ۽ نيم مذهبي گروه ان صورتحال کي پنهنجي فائدي ۾ استعمال ڪن ۽ ٿي سگھي ٿو ته (ان سان) اهي اقتدار ۾ اچي وڃن. ان جو مطلب ٿيندو ته اسان ترقيءَ بجاءِ تنزلي ڏانهن وينداسين . جيڪي ماڻهو مذهب جي نالي مان فائدو وٺن ٿا انهن مان اڪثريت جو خيال آهي ته اسان کي قانون ۽ انصاف جا رومن ۽ انگريز ـ آمريڪي طريقا ترڪ ڪرڻ کپن ۽ انهن جي جاءِ تي قانون جو هڪ پراڻو ۽ مدي خارج سسٽم رائج ڪرڻ گھرجي جنهن مطابق چورن جا هٿ وڍيا ويندا، زانين کي سنگسار ڪيو ويندو ۽ مذهبي معاملن ۾ اختلاف رکندڙن کي قتل ڪيو ويندو. حڪومت جو واڳون نام نهاد الله جي ٻانهن ـ ملن جي هٿن ۾ هونديون ۽ ان کي مذهبي ڪتابن جي تشريح مطابق هلايو ويندو. جمهوريت ۽ راءِ جي آزادي لاءِ ان مذهبي جوڙجڪ ۾ ڪابه جڳهه ڪانه هوندي. مذهب بابت سندن تشريح مطابق اهي اڳ ۾ ئي زمينداري ۽ قومي دولت جا غير مساوي ورهاست ۽ طبقاتي فرق کي جائز ڏئي چڪا آهن. اهي چاهين ٿا ته موجوده سمورين عدالتن کي ختم ڪيو وڃي ۽ خصوصي عدالتن هٿان انصاف مهيا ڪيو وڃي. بئنڪن کي ختم ڪيو ويندو. اسلام تي بالادستي ۽ دنيا جي اڳواڻي حاصل ڪرڻ جي ڪوششش ۾ اُهي جهاد جي ڳالهه ڪندا ۽ مسلمانن جي هڪ هلڪڙي ۽ شاونسٽ قسم معاشري ۾ تبديل ڪيو ويندو. اهي سموريون بين الاقوامي پاليسيون ۽ حڪمت عمليون جي پاڻ اسلام ازم ۽ وچ اوڀر جي ايڪتا کي همٿائي رهيون آهن سي دراصل انهن مذهبي گروهن جي اميدن ۽ خواهشن کي هٿ ڏئي رهيون آهن جيڪي اسان جي قومي زندگي کي تباهه ڪرڻ چاهين ٿا. اسان سڀئي ڄاڻون ٿا ته بين الاقوامي سطح تي اهڙيون قوتون به آهن جيڪي مسلمانن ۽ مسلم ملڪن کي ان ايندڙ جنگ ۾ صرف هٿيار طور استعمال ڪرڻ جي ڪوشش ڪري رهيا آهن جيڪا سندن خيالن ۾ نه رڳو اڻٽر آهي پر سندن سامراجي مقصدن جي ڪاميابي لاءِ شايد ضروري پڻ.
مونکي نهايت ڏک سان چوڻو ٿو پوي ته اسان جي ملڪ کي پڻ دنيا جي مسلم ليڊرن جي چمڪندڙ واعدن تي هرکايو ٿو وڃي ۽ انهن غير ملڪي طاقتن جو آله ڪار بڻايو پيو وڃي جن کي مسلمان ملڪن ۾ سياسي ۽ اقتصادي غلبو حاصل آهي. جيئن آئون اڳ ۾ چئي آيو آهيان ته اسان جا حڪومتي اڳواڻ اڃان تائين انهن مذهبي گروهن جي آڏو ناهن جھڪيا پر خوف آهي ته پاڻ اسلام ازم جي مطالبن سان ۽ قرارداد مقاصد جي پاس ٿيڻ سان رجعت پسند جي پروپئگنڊا پنهنجا اثر ڏيکارڻ شروع ڪري ۽ اهي نام نهاد مذهبي گروپ پنهنجي انهن مطالبن ذريعي صاحبِ اقتدار همراهن کي ڊيڄاري ۽ جھڪائي وجھن ۽ کين پنهنجي مقصدن تي هلائڻ لاءِ مجبور ڪري وجھن.
جناب چيئرمين! هن ڪانفرنس جو مقصد دنيا ۾ امن جي قيام کي هٿي ڏيڻ آهي ۽ آئون هن ڪانفرنس جي عيوضين کي عام طور ۽ برطانيه ۽ آمريڪا جي عيوضين کي خاص طور اها ڳالهه چوندس ته مسلمانن ملڪن کي انهن جي نام نهاد مذهبي عقيدن جي بنياد تي گڏ ڪرڻ وارين برطانوي ۽ آمريڪي حڪومتن جون ڪوششون خطرناڪ امڪانن سان ڀريل انهن کي معلوم هجڻ کپي ته طاقتن جي سرپرستي جي ڪري ئي مذهبي تعصب، ڪٽرپڻي ۽ فاشسٽ رحجانن کي هٿي ۽ تقويت ملي رهي آهي ۽ اها ئي سرپرستي آهي جنهن جي ڪري وچ اوڀر جا ملڪ جمهوريت ۽ هڪ منظم سماج جي تصور کان ڏينهن به ڏينهن پري ٿيندا وڃن. مون کي اهو چوندي پڻ تمام گھڻو افسوس ٿو ٿئي ته ڪيترائي مسلمان ملڪ سامراجي طاقتن جي فوجن لاءِ پنهنجي ملڪ جا اڏا وڪڻي رهيا آهن. اسان جي ”قومي حڪومتن“ جي اهڙن معاهدن جا ڪهڙا نتيجا نڪرندا تنهن جو اندازو ڪرڻ ڪو گھڻو مشڪل ڪونهي. ڌارين طاقتن جي فوجن جي سندن سرزمين تي اچڻ سان اسان جا اهي ملڪ بي وس ٿي ويندا ۽ سندن قومي خودمختياري ختم ٿي ويندي. اسان کي اهو ڏسي تمام گھڻو شرم ٿو محسوس ٿئي ته اسان جي ملڪن جون حڪومتون قومي عزت ۽ وقار جو سودو ڪري رهيون آهن.
بهرحال، خواتين وَ حضرات! انهن سمورن رجحانن جو نتيجو اهو ٿيو آهي ته اسان جا حڪمران ملڪ ۾ آئيني حدن اندر مخالفت جي به اجازت نٿا ڏين. اهڙن خيالن ۽ جذبن جي اظهار جي پاداش ۾ ماڻهن کي جيلن حوالي ڪيو ٿو وڃي جيڪي حڪمرانن جي (خيالن جا) مخالف آهن ۽ جيڪي نام نهاد مذهبي گروهن جي ناراضگي جو سبب بڻجي سگھن ٿا. ان ڏس ۾ سڀ کان اهم مثال صوبي سرحد مان عبدالغفار خان ۽ بلوچستان مان عبدالصمد خان اچڪزئي جا آهن جيڪي پنجن سالن کان بغير ڪنهن ڪيس جي جيل ۾ سڙي رهيا آهن.
جناب چيئرمين ۽ شريڪ ساٿيو! آءُ توهان کي ياد ڏيارڻ چاهيندس ته اهي ئي ماڻهو آهن جن سالن تائين انگريزن سامراج سان ٽڪر کاڌو ۽ آزاديءَ جي جنگ ۾ اهي صفِ اول جا رهنما هئا.. ۽ ڌارين حڪمرانن جي هٿان هنن کي ڪيڏيون نه مصيبتون برداشت ڪرڻيون پيون!!
اسان جو ملڪ پنهنجي زندگي جي ڏکي دور مان گذري رهيو آهي ۽ اسان کي دنيا جي امن پسند قومن جي همدردي ۽ مدد جي ضرورت آهي. آئون هن ڪانفرنس ۾ شريڪ سڀني عيوضين کي گذارش ڪندس ته مذهب جي نالي ۾ گڏ ٿيندڙ اونداهه جي طاقتن خلاف مهاڏو اٽڪائڻ ۾ اسان جي مدد ڪن.
خواتين وَ حضرات! امن جو ڪاميابيون جنگ جي ڪاميابين کان ڪنهن به طرح گھٽ ناهن. هيءَ امن ڪانفرنس دنيا جي قومن جي تاريخ ۾ هڪ اهم سنگِ ميل آهي. آئون پنهنجي ملڪ جي امن پسند ماڻهن پاران تعاون جو يقين ڏياران ٿو.

امن زنده باد